بررسی موانع نوآوری در شرکت های کوچک و متوسط(مطالعه موردی:صنایع غذایی و آشامیدنی شهر تهران)

بنگاه های کوچک و متوسط، به عنوان بستر خلق و بکارگیری نوآوری ها و عامل محرک نظام های اقتصادی در حرکت به سوی نظام اقتصادی دانش مدار، شناخته شده اند. این بنگاه ها به کمک کارآفرینان، ایده های جدید و تلاش ها را با توجه به نیازهای روز بازار به محصول و یا خدمات تبدیل کرده و به خاطر انعطاف پذیری بالایشان نسبت به صنایع بزرگ ، می توانند سهم بالایی در برطرف سازی نیازهای مشتریان داشته باشند.مطالعه حاضر با موضوع " بررسی موانع نوآوری در شرکت های کوچک و متوسط صنایع غذایی و آشامیدنی شهر تهران" ، مطالعه ای است پیمایشی با جهت گیری کاربردی و از لحاظ هدف، توصیفی محسوب می‏گردد. نمونه آماری در این مطالعه شامل 132 شرکت کوچک و متوسط غذایی وآشامیدنی واقع در شهرک ها و نواحی صنعتی شهر تهران می باشد که مدیران این صنایع برای توزیع پرسشنامه انتخاب شده اند . سنجش متغیرها براساس پرسشنامه طراحی شده مبتنی بر مطالعه منابع علمی معتبر در زمینه موانع نوآوری در صنایع کوچک و متوسط و استفاده از پرسشنامه«سی. آی. اس » انجام گرفته است. پایایی پرسشنامه با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ تایید شد که برابر با 76 درصد می باشد. در تحلیل داده‏ها از نرم افزار spss استفاده شده و نتایج آزمون تی تک گروهی حاکی از تایید فرضیه اصلی و فرضیه های فرعی می باشد. میزان مطلوبیت متغیرها با استفاده از آزمون تی تک گروهی، برای کلیه متغیرها در زمینه موانع نوآوری در شرکت های کوچک و متوسط غذایی و آشامیدنی در سطح بالا ارزیابی شده است.همچنین نتایج آزمون فریدمن در رابطه با الویت بندی موانع نوآوری در شرکت های مذکور نشان می دهد که متغیرهای « فقدان کارکنان متخصص » ، « فقدان توجه و علاقه مندی مشتریان به محصولات جدید » و « ریسک بالای اقتصادی » به ترتیب در الویت اول تا سوم قرار دارند.ضمناً بر طبق آزمون تحلیل واریانس ، بین نظرات افراد نمونه ، در رابطه با موانع نوآوری در شرکت های مذکور به تفکیک متغیرهای جمعیت‏شناختی تفاوت معنادار وجود ندارد .